`Rozdział 36` - Wybudzenie

3 dni po tragicznym wydarzeniu, Any zapadła w śpiączkę. Lekarze postanowili utrzymać ja w tym stanie dopóki jej stan się nie poprawi. Przyjaciele odwiedzali ją codziennie, a Maxer nie odchodził od jej łóżka 

prawie wcale.

Kilka tygodni później.

Jasne światło bardzo ją raziło. Wokół niej nie było nic, tylko ona sama i nieskończona biel. Nie czuła strachu. Nie bała się, nawet nie miała czego.

-Jest tu ktoś? – spytała, lecz nikt jej nie odpowiedział.

Szła wiec białą drogą, tak długo, aż nagle z tej bieli wyłoniła się czyjaś postać.

-Witaj – usłyszała

Postać była coraz bardziej widoczna. Była cała biała, i przypominała anioła.

-Kim jesteś? – spytała dziewczyna

Anioł nie odpowiedział.

-Kim jesteś i gdzie ja jestem? – spytała ponownie dziewczyna

-Jesteś na rozstaju dróg – mówił anioł

-Jakim rozstaju? O co chodzi? – dziewczyna kompletnie nie wiedziała o co chodzi

Anielica machnęła ręką i dziewczynie ukazała się sala szpitalna, w której leżała ona sama po podłączana do jakiś dziwnych urządzeń. Przy jej łóżku siedział chłopak, trzymał ją za rękę, mówił do niej.

Anioł znów machnął ręką i sala zniknęła.

- Wyjdę z tego? – spytała dziewczyna

-Any, to zależy od Ciebie. Jesteś w śpiączce. Albo się obudzisz, albo będziesz się tak błąkać pomiędzy dwoma światami

-Znasz mnie? – dziewczyna nie kryła zdziwienia – powiedz, kim jesteś?

-Jestem Twoim aniołem stróżem. Jestem z Toba zawsze gdy tego potrzebujesz.

-To gdzie byłaś, gdy najbardziej potrzebowałam Twojej pomocy?

-Any, Bóg każdego z nas wystawia na próby. A teraz musisz wybrać.

-Ale co?

-Którą z dróg chcesz iść.

Anioł znów machnął ręką i Any ukazały się dwie drogi.

-Musisz podjąć decyzje, Any.

-Chce wrócić, ale tak bardzo się boję. Co mam zrobić? Pomóż mi?

Nikt jej nie odpowiedział. Anioł zniknął i została sama. Podeszła bliżej dróg. Jedna była kolorowa i pełna kwiatów, druga zaś była cała niebieska, utkana z chmur. Wybór był trudny, ale dziewczyna wybrała ta drogę, którą uważała za słuszną.

Maxer siedział przy łóżku ukochanej. Spędzał u niej całe dnie i noce. Nagle poczuł lekki ucisk dłoni. Myślał że śni, ale uścisk był coraz mocniejszy. To Any wybudzała się ze śpiączką i ściskała Jego rękę.  Spojrzał na dziewczynę. Miała otwarte oczy.

-Any – krzyknął

-Maxer – usłyszał jej cichy głos

-Nie zasypiaj, zraz wrócę.

Chłopak wybiegł z sali.

-Żyje! - krzyknął

Rodzice Any, mama Maxera, przyjaciele na dźwięk tych słów ocknęli się. Zapanował chaos. Każdy chciał ja zobaczyć, porozmawiać, usłyszeć jej głos. Wezwano doktora. Zbadał dziewczynę i stwierdził:

-To naprawdę cud, że się z tego wybudziła i to sama. Miała nikłe szanse żeby przeżyć, a tu proszę.

-Czy możemy do Niej wejść? – pytali przyjaciele

-Proszę, ale nie na długo. Jest jeszcze jednak bardzo osłabiona.

Tak więc Nanu, Ayumi, Shawn, Teku, Martin, jej rodzice i Megan Rimski, weszli do sali. Radości nie było końca. Any ucieszyła się że przyjaciele są z Nią. Brakowało tylko Chrisa.


Anylkaa