`Rozdział 153` - Przeszłość Shujiego

-Tak Shuji, obiecuję, że bez względu na twoją przeszłość nie zostawię cię, ale ty też musisz mi coś obiecać – powiedziała rudowłosa gdy piosenka w telefonie zmieniła się na utwór Dulce Marii”Ingeuna”.

-Co tym razem?

-Najpierw dokończ to co miałeś mi powiedzieć, a potem się zobaczy.

-Widzisz…to nie jest takie łatwe… - Shuji podniósł się z łóżka i usiadł na nim. Any zrobiła to samo i przytuliła chłopaka opierając głowę o jego ramiona.

-Gdy miałem 16 lat poznałem Oscara Chaveza. To był zwykły przypadek. Wtedy nie wiedziałem czym się zajmuje. Powiedział, że pomoże mi w szkole, że zdam egzaminy, że będę najlepszy. Któregoś dnia gdy się z nim spotkałem zaproponował mi działkę. Odmówiłem, ale od tej pory wiedziałem, że nie uwolnię się od Chaveza.

-To ten facet z restauracji? – przerwała mu

-Mhm. Wycofałem się natychmiast, ale on nie dawał za wygraną. Zaczął mnie szantażować, że skrzywdzi Hiro i ciotkę. Nie mogłem na to pozwolić. Zgodziłem się zostać dilerem. Młodzi chłopcy kupowali ode mnie towar a ja coraz bardziej byłem tym pochłonięty. Z kilkoma z nich nawet się zaprzyjaźniłem i byli moimi stałymi klientami. Aż do czasu – Shuji urwał. Any zmieniła pozycję i usiadła obok chłopaka trzymając go za rękę. W ciemności jaka panowała w pokoju dostrzegła, że

Shuji jest trochę zdenerwowany, ale rozumiała, że trudno jest mu mówić o tym co przeszedł.

-Chavez w tym samym czasie trafił do najgroźniejszej mafii, mafii której szefa nie znam nawet ja ani on. Któregoś razu ktoś podmienił mi saszetki z narkotykami. Zamiast marihuany sprzedałem jednemu z tych chłopaków metamfitaminę zmieszaną z czymś jeszcze. Nie wiedziałem o tym. Chłopak trafił na odwyk i do szpitala. Ledwo go uratowali. Ja zaś trafiłem do poprawczaka. Hiro miał do mnie pretensję za to co robiłem i nadal ma do mnie o to żal.

-To ci chłopacy pobili cię w Cancun? – spytała Any

-Tak. Należało mi się, dlatego się nie broniłem. Ale ty nie musiałaś mi pomagać. Wracając do mnie. Po dwóch okropnych latach spędzonych w poprawczaku wyszedłem na wolność i Chavez znów się odezwał. W tym samym czasie razem z Hiro trafiliśmy do wytwórni. Szukali kogoś do roznoszenia ulotek, ale Kento gdy tylko nas zobaczył, zatrudnił nas i od tej chwili jest nam bardzo bliski, prawie jak ojciec. Ale najgorsze było dopiero przede mną. Po jakimś czasie w domu ciotki zjawiła się policja i zabrali mnie na przesłuchanie. Chcieli wiedzieć kim jest Oscaar, jak długo byłem dilerem i takie inne rzeczy. Wszystko im powiedziałem, co nie wyszło mi na dobre bo przez tą chwilę prawdy trafiłem przed sąd. Dostałem wyrok w zawieszeniu. Spędziłem pół roku w więzieniu… - Shuji urwał jakby nie chciał dalej mówić.

-A potem?...Wiem, że nie jest to dla ciebie łatwe, ale wiesz, że jak mi to powiesz, to poczujesz się lepiej.

-Wiem Kochanie. Po sześciu miesiącach wyszedłem na wolność. Gdy spotkałem cię w wytwórni po raz pierwszy, byłem wtedy trzeci lub czwarty dzień na wolności. Całkiem niedawno dostałem pismo z sądu, że wyrok został odroczony a ja oczyszczony z zarzutów, choć nie wiem dlaczego. Domyślam się jednak, że to może być sprawa Kento, ale o tym później. Teraz wiesz już o mnie wszystko. Wiesz jakim jestem człowiekiem i wiesz z kim się zadajesz.

-Dzięki temu wiem, że mi ufasz i że mnie kochasz skoro mówisz mi o takich rzeczach – pocałowała go namiętnie w usta. Trwało do dłuższą chwilę. Shuji objął Any rękoma i położył na łóżku nadal całując. Telefon Any zmienił utwór na "Dividida" . W tej samej chwili Shuji poniesiony emocjami włożył swoją rękę pod bluzkę Any, co zdenerwowało ją i szybko odepchnęła chłopaka od siebie. Stanęła przy oknie cała roztrzęsiona. Wspomnienia tamtego dnia, gdy ojciec Maxera ją zgwałcił cały czas były w jej głowie i nie pozwalały jej normalnie żyć.  Shuji złapał ją w pasie i przyciągnął do siebie.

-Co jest? – spytał delikatnie

-Nic – powiedziała machinalnie –W porządku.

-Hej przecież widzę, że coś jest nie tak – obrócił ją w swoją stronę

-Jestem zmęczona. Chcę iść spać. Możesz zostawić mnie samą. Idź na dół i powiedz im, żeby zostali. Nan i Ayu wiedzą co robić – powiedziała Any. Zdezorientowany Shuji zszedł na dół zostawiając Any w swoim pokoju śniącą o swoich marzeniach.

-Shawn, moim zdaniem coś się wczoraj wydarzyło –wyszeptała Nanu do swojego chłopaka wczesnym porankiem.

-Ale gdzie się wydarzyło?

-No u Any. Shuji jak wczoraj przyszedł to miał nieciekawą minę.

-Myślisz, że się pokłócili? – spytał chłopak

-Nie wiem, ale Shuji to facet i jak każdy osobnik tej płci pragnie dobrać się do kobiety, którą kocha – rzeczowym tonem powiedziała Chinka

-Chcesz mi powiedzieć, że Shuji i Any? – Shawn nie krył zdziwienia

-To było po nim widać. Zresztą dziś razem z Ayu musimy pogadać z Any – stwierdziła Nanumi. Pocałowała chłopaka i wyskoczyła z łóżka. Na zegarku dochodziła 7. Nan wzięła szybki prysznic i siedząc w kuchni zastanawiała się jak pomóc rodzicom Any. W tej samej chwili zaczęła myśleć o swoich rodzicach. Dawno do niech nie dzwoniła. Dzięki Maxerowi, znów pracują w hotelu. Tęskniła za nimi i wiedziała, że ona za nią też. Obiecała sobie, że gdy tylko wszystko się ułoży zaprosi rodziców na premierę płyty. Usłyszała jakieś dźwięki i po chwili w kuchni pojawił się Shuji.

-Cześć – powiedziała z uśmiechem – Zjesz coś?

-Hej. Nie dzięki. Musze lecieć.

-Zaraz, zaraz gdzie o tej porze? – zatrzymała go dziewczyna

-Pracować Nan, pracować – powtórzył jej.

-Czekaj no. Musimy pogadać.

-Już, teraz? – Shuji najwyraźniej bardzo się spieszył

-Nie, to nie. Ale powiem ci tylko jedno. Any cię kocha. To przez co przeszła było dla niej koszmarem i nadal jest, ale siedzi głęboko w jej podświadomości. Wystarczy sekunda, jeden gest, by to co przeżyła znów wróciło. Wiesz o czym mówię?

-Wiem, że Any została zgwałcona, ale nie wiem czemu mi to mówisz. Wybacz, ale naprawdę nie wiem co masz na myśli. Muszę iść. Do zobaczenia w wytwórni – powiedział Shuji i wyszedł.

Nanu wróciła do kuchni, w której spotkała swojego chłopaka i Martina.

-Shuji jest naprawdę specyficzny. Nie potrafię go rozgryźć, no może prócz wczoraj – powiedziała jakby do siebie Nanumi

-A co było wczoraj? – spytał Martin

-Shawn weź mu powiedz, bo mi to kolejny raz nie przejdzie przez gardło.

-Nanu podejrzewa, że wczoraj Shuji chciał….no wiesz, z Any.

-W sensie, że się przespać?! – Martin był zaskoczony

-Noooooo

-Gadałaś z Any? – spytał Martin

-Nie. Czekam na Ayumi i pójdziemy do niej razem – odpowiedziała Chinka. Gdy tak rozmawiali do kuchni przyszedł jeszcze Maxer i Ayu. Any nie było. Przyjaciele zjedli śniadanie a potem Ayumi i Nanumi poszły do przyjaciółki. Rudowłosa nie spała ani nie była już w piżamie. Siedziała na łóżku i wpatrywała się przed siebie.

-Czemu nie zeszłaś na dół? – spytała Ayu

-Nie wiem – wymamrotała. Przyjaciółki usiadły obok Any i mocno ją przytuliły.

-Czy ja naprawdę nie mogę normalnie żyć? Czy to naprawdę będzie mnie prześladować do końca życia? – zaczęła mówić rudowłosa

-O czym mówisz Kochana?

-Wczoraj…. W nocy…. Shuji…. On….On chciał… No wiecie… - mówiła zdenerwowana

-Chciał się z tobą przespać – podsumowała Nanu – A ty?

-Ja…. – Any ukryła twarz w dłoniach, ale nie płakała.

-On wie? – spytała Ayu

-Wie – odpowiedziała Nan –Sam mi to dziś powiedział

-Nanu, jeśli na niego naskoczyłaś, to…. – zaczęła rudowłosa

-Nie zaskoczyłam! Po prostu powiedziałam mu kilka mądrych słów – broniła się Chinka

-A wie, że masz córkę? – spytała Ayumi

-Co takiego?!!!! – usłyszały nagle w drzwiach głos Shujiego. Any spojrzała na chłopaka, a  jego oczach dostrzegła złość i wściekłość jakiej nie widziała nawet u Maxera.